پيام
+
مهدي جان!
لب‌هاي خشکيده؛ پاهاي تاول زده؛صورت‌هاي سيلي خورده؛بدن‌هاي قطعه قطعه شده؛سرهاي برافراشته بر فراز نيزه‌ها و چشم هاي بي رمق کودکان يتيمِ کربلا ؛ همه تو را مي‌خوانند که بيايي! و ما هم اکنون باديده‌هاي گريان، در انتظـار ظهورت افق‌هاي آسمان را به نظاره نشسته‌ايم و به انتهاي جاده‌ي انتظـارچشم آموخته‌ايم و هر روزوهر شب تو را با ندبه مي‌خوانيم. مهدي جان ، بيـا تا پا به پاي تو از حريمت دفاع کنيم.
zohoor-e-monji
90/9/3
ذره بين زنده
لبيک يا اباصالح...
محمدمرادي
السلام عليك يا صاحب الزمان