در پی اعلام اسامی نامزدهای احراز صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان، زهرا مصطفوی فرزند امام خمینی طی نامهای به مقام معظم رهبری درخواست کرد که در تصمیم شورای نگهبان تجدید نظر شود. |
به گزارش آصف به نقل از ایسنا، متن کامل این نامه بدین شرح است: «بسم الله الرحمن الرحیم حضور محترم مقام معظم رهبری حضرت آیتالله العظمی آقای خامنهای مدظلهالعالی با عرض سلام و ارادت کامل؛ همان روزی که تأئید امام بر رهبری حضرتعالی را از زبان ایشان شنیدم و همواره آن نظریه را در مواقع لازم بیان کردهام تأئید صلاحیت برادر آقای هاشمی را هم شنیدم زیرا امام بعد از نام جنابعالی نام ایشان را هم ذکر کردند. خوشبختانه و به حق حضرتعالی مورد رأی خبرگان قرار گرفتید، لذا لزومی نمیدیدم تا ذکری در این مورد از ایشان به میان آورم. اما متاسفانه امروز که میبینم شورای نگهبان دست به رد صلاحیت ایشان برای ریاست جمهوری زده است، خواهرانه تذکر میدهم که این کار هیچ معنایی جز فاصله انداختن بین دو یار امام و بیتوجهی به شوق و اقبالی که مردم کوچه و خیابان به نظام و انتخابات پیدا کرده است ندارد. من مدعی نیستم که آقای هاشمی امروزی همان فرد دیروزی است زیرا این تغییرات در تک تک مردم در گذر زمان رخ داده است «وَمَا أُبَرِّیءُ نَفْسِی إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» اما جدا شدن تدریجی شما از هم بزرگترین لطمهای است که به انقلاب و نظام وارد میشود چنانچه امام همیشه میفرمودند: این دو وقتی با هم باشند خوبند. خواهشمند است در این امر مهم دخالت فرمائید و نگذارید که یک حرکت همه تلاشها را خراب کند و نشان دهید که چرا امام میفرمود: «ولایت فقیه برای آن است که نگذارد هرکس هر کاری دلش میخواهد بکند و ولایت فقیه میخواهد جلوی دیکتاتوری را بگیرد». خواهش میکنم فلسفه وجودی ولایت مطلقه فقیه را یکبار دیگر عینیت ببخشید. اطمینان دارم که این درخواست زبان حال بسیاری از دلسوزان نظام است که نگران وضع ایران اسلامی هستند و دلشان برای شنیدن طنین وحدت و همدلی در این کشور میتپد. ارادتمند 92/2/31
مادری فرزندش را از دست داده بود ودر فراق او سخت می گریست.هرکس نزد مادر می آمد او را دلداری می دادواز می خواست دست از گریه و زاری بردارد. یکی می گفت که با گریه کودک به دنیا بر نمی گردد وآن دیگری می گفت که دلبستن به هر چیزی در این دنیا کار بیهوده ای است و انسان عاقل باید به هیچ چیز این دنیا ی فانی دل نبندد، در این اثنا شیوانا از آن محل عبور میکرد و صدای ناله وضجهء زن را شنید. بالای سرزن ایستاد وبا صدای بلند گفت:"گریه کن مادر من! او دیگر بر نمی گردد ودیگر نمی توانی صورت وحرکات اورا شاهد و ناظر باشی. تا دیر نشده هر چه می توانی گریه کن که فردا وقتی از خواب برخیزی احساس می کنی که دیگر این احساس دلتنگی را نداری وچهل روز بعد دیگرکمتر به یاد دلبندت خواهی افتاد. پس امروز را تا می توانی گریه کن !
نقل می کنند که زن از جای بر خواست، مقابل شیوانا ایستاد و در حالی که سعی می کرد دیگر گریه نکند گفت:"راست می گویی استاد!الان اگر گریه کنم دیگر اورا فراموش می کنم، پس دیگر برایش گریه نمیکنم تا همیشه بغض نترکیده ای در درون دلم باقی بماند و خاطره اش همیشه همراهم باشد" زن این را گفت و سگوار از شیوانا دور شد.
شیوانا زیر لب گفت :"ای کاش زن همین جا گریه اش را می کرد وهمه چیز را تمام
می کرد.او بار این مصیبت رابه فرداهای خودش منتقل کرد ودیگر نمی تواند آرام بگیرد
تب درجه حرارت دهانی بالای 37?5 درجه سانتیگراد و درجه حرارت مقعدی بالای 38 درجه تعریف میشود
اغلب موارد تب بالا در کودکان زیر 5 سال منجر به تشنج می شود .
تب به عنوان زنگ خطر برای کودکان بوده به طوری که حدود 3تا 5 درصد کودکان زیر 5 سال به دنبال تب تشنج می کنند.
تشنج ناشی از تب به دنبال افزایش ناگهانی دمای بدن شیرخواران و کودکان به وجود میآیدکه در این حالت هوشیاری کودک تغییر پیدا میکند و انقباضات ناگهانی و غیر قابل کنترلی در عضلات وی پدید میآید.
کودکان زیر 5 سال ، به ویژه کودکان 6 ماهه تا 3 ساله مستعد تب تشنج دار هستند و زمانی بروز می کندکه درجه حرارت مقعدی این کودکان 40 یا بالاتر باشد .
با توجه به شیوع تب و تشنج در کودکان و اینکه اکثر والدین اولین کسانی هستند که با آن مواجه می شوند داشتن اطلاعات در مورد اقدامات درمانی اورژانس در این موارد جهت پدرها و مادرها ضروری است.
حدود 99 درصد تب و تشنج در کودکان خودبه خود متوقف می شود و معمولا کمتر از 5 دقیقه کنترل می شود ولی با این حال رعایت اقدامات اولیه اصول بهداشتی توسط والدین و مراجعه به مراکز درمانی و بیمارستانی ضروری است .
علایم تشنج چیست؟
وقتی کودکی تشنج می کند ممکن است شما هر یک از این علایم را ببینید:
1- کودک دچار اختلال هوشیاری شود؛ یعنی اطرافیان را نشناسد و متوجه زمان و مکان نباشد، همچنین به صدا زدن شما پاسخ ندهد یا بی هوش روی زمین بیفتد.
2- حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود، این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یا تمام اعضا را درگیر کند. ممکن است کودک بشدت دست وپا بزند، روی زمین بیفتد، سروچشمهای کودک به یک طرف بچرخد یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شود و این حالت چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. معمولاً این حملات کمتر از 10 دقیقه طول می کشد.
3- ممکن است کودک در زمان حمله، کنترل ادرار خود را از دست بدهد.
4- گاهی کودک به صورت ناگهانی رفتاری غیر عادی نشان می دهد؛ مثلاً بدون آنکه متوجه اطراف باشد، شروع به دویدن می کند.
5- ممکن است کودک برای چند لحظه به نقطه ای خیره شده و در این مدت متوجه اطراف نباشد.
اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج در زمان تب می شود به این نکات دقت کنید:
1- هرگاه کودک شما به علت سرماخوردگی یا هر عفونت دیگری دچار تب شدید شد حتماً با استفاده منظم از داروی ضد تب ( استامینوفن ) و پاشویه با آب ولرم تب کودک را کاهش دهید.
2- هیچ گاه برای کاهش تب کودک از آسپرین یا آمپولهای تب بر استفاده نکنید .
3- کودک را برای بررسی علت تب نزد پزشک ببرید .
4- در صورتی که پزشک احتمال مننژیت را بدهد، کشیدن مایع نخاع کودک برای آزمایش و تشخیص بیماری ضروری است. در این زمینه با پزشک همکاری کنید .
5- اگر کودک شما سابقه تب و تشنج دارد، با نظر پزشک در زمان تب شدید علاوه بر استامینوفن و پاشویه کردن کودک، از داروی ضد تشنج به مقداری که پزشک دستور داده، استفاده کنید تا از تشنج کودک پیشگیری شود.
6- اگر بعد از تشنج کودک، پزشک دستور داد تا کودک شما به مدت طولانی ( حدود دو سال ) از داروهای ضد تشنج استفاده کند، حتماً این داروها را طبق دستور در زمان مناسب مصرف کنید و از کم کردن یا قطع کردن خودسرانه داروها بپرهیزید.
اقدامات درمانی در هنگام تشنج شامل:
1) حفظ آرامش و ماندن در کنار کودک
2) قرار دادن بیمار در وضعیت خوابیده به شکم و یا به یک پهلو بگونه ای که سر هم سطح و یا پایینتر از تنه باشد . این وضعییت مانع آسپیراسیون ترشحا ت بخصوص هنگام استفراغ میشود .
3) باز کردن و آزاد کردن لباسهای تنگ
4) بازکردن دهان کلید شده اگر زبان تحت فشارنباشد توصیه نمیشود . باید از گذاشتن اجسام سخت بین دندانها خودداری کرد زیرا احتمال آسیب به لثه و دندانها وجود دارد .
5) دورکردن بیمار از محل خطرناک و یا کنار گذاشتن اجسامی که در هنگام حرکات اندامها باعث صدمه شود, توصیه میشود .
6) هرگز سعی در جلوگیری از تشنج نشود .
7) سیلی زدن , نیشگون گرفتن و یا هر تحریکی در جهت توقف تشنج توصیه نمیشود .
8) گرفتن شیرخوار زیر شیر آب سرد ممنوع است.
9) تجویز داروی ضد تشنج رکتال
10) زمان شروع تشنج را یادداشت نمود و اگر از 5 دقیقه متجاوز شد سریعا به پزشک مراجعه شود و در اورژانس به عنوان استاتوس درمان گردد .
پسربچه ای از مادرش پرسید:چرا تو گریه می کنی؟
مادر جواب داد برای اینکه من زن هستم .
او گفت: من نمی فهمم!مادرش اورا بغل کرد و گفت: تو هرگز نمی فهمم
بعد پسربچه از پدرش پرسید:چرا به نظر می آـید که مادر بی دلیل گریه می کند.
همه زنها بی دلیل گریه می کنند!این تمام چیزی بود که پدر می توانست بگوید.
پسربچه کم کم بزرگ و مرد شد.اما هنوز درشگفت بود که چرا زنها گریه می کنند؟
سرانجام او مکالمه ای با خدا انجام داد و وقتی خدا پشت خط آمد،او پرسید:
خدایا چرا زنها به آسانی گریه می کنند؟
خدا پاسخ داد:وقتی من زن را آفریدم،گفتم او باید خاص باشد
من شانه هایش را آنقدر قوی آفریدم تا بتواند وزن جهان را تحمل کند
و در عین حال شانه هایش را مهربان آفریدم تا آرامش بدهد.
من به او یک قدرت درونی دادم
تا وضع حمل و بی توجهی که بسیاری اوقات از جانب بچه هایش به او می شود را تحمل کند.
من به او سختی را دادم که به او اجازه می دهد وقتی که همه تسلیم شدند او ادامه بدهد
و از خانواده اش به هنگام بیماری و خستگی و بدون گله و شکایت مراقبت کند.
من به او حساسیت عشق به بچه هایش را در هر شرایطی حتی وقتی بچه اش او را به شدت آزار داده است ارزانی داشتم.
من به او قدرت تحمل اشتباهات همسرش را دادم و او را از دنده همسرش آفریدم تا قلبش را حفظ کند.
من به او عقل دادم تا بداند که یک شوهر خوب هرگز به همسرش آسیب نمی رساند.
اما گاهی اوقات قدرتها و تصمیم گیری هایی را برای ماندن بدون تردید در کنار او امتحان می کند.
سرانجام اشک را برای ریختن به او دادم.
این مخصوص اوست تا هروقت که لازم شد از آن استفاده کند.
پسرم می بینی که زیبایی زن در لباسهایی که می پوشد
ودر شکلی که دارد یا به طریقی که موهایش را شانه می زند نیست.
زیبایی زن باید در چشمانش دیده شود.
چون دریچه ای است به سوی قلبش، جائیکه عشق سکونت دارد.
به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانى، از روانپزشک پرسیدم شما چطور میفهمید که یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟
روانپزشک گفت: ما وان حمام را پر از آب میکنیم و یک قاشق چایخورى، یک فنجان و یک سطل جلوى بیمار میگذاریم و از او میخواهیم که وان را خالى کند.
من گفتم: آهان! فهمیدم. آدم عادى باید سطل را بردارد چون بزرگتر است.
.
.
روانپزشک گفت: نه! آدم عادى درپوش زیر آب وان را بر میدارد... شما میخواهید تختتان کنار پنجره باشد؟
بسیاری از کاربران رایانهای به اندازه کافی پلک نمیزنند و این امر منجر به خشک شدن چشم و مشکلات دیگری میشود.
مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد: ممکن است خستگی چشم ناشی از کار با رایانه تاثیر دایمی بر روی بینایی نداشته باشد، اما بدون شک مخرب و کاملا نامطلوب و ناخوشایند است و برای جلوگیری از این امر افراد باید در طول روز با تمرکز بر روی هر چیز دیگری به جز صفحه رایانه چشمها را در حالت استراحت و آرامش قرار دهند.
کاربران باید سعی کنند محل خود را تغییر داده و هر دو ساعت یک بار از جای خود برخاسته و کمی راه بروند و چنانچه امکان دارد برای چند لحظه به صندلی تکیه داده و چشمهایشان را ببندند.
آیا می دانستید در هر 30 ثانیه یک عضو دیابتی در جهان قطع می گردد در حالیکه با خواندن مطالب آموزشی زیر تا 80 در صد می توان از این اتفاق ناگوار جلوگیری کرد؟! افراد در معرض خطــر ابتـلا به پایِ دیابتی
اگر قند خون فرد دیابتی از حد مجاز (محدوده هدف) بالاتر باشد، به مرور زمان و طی سالیان نه چندان طولانی (حداقل بعد از 10 سال) عوارضی در رگها و رشته های عصبی اندام تحتانی وی پدید می آیند که منجر به بروز شرایطی بنام پا ی دیابتی می گردند. گرفتگی و تنگی شریانها و وریدهای اندام تحتانی باعث ایسکمی و هیپوکسی (کم خونی و کم اکسیژنی) در بافتها شده که این مسئله زمینه ساز ایجاد پای دیابتی و زخم در پاها میگردد، که این مشکل با کشیدن سیگار بشدت می تواند تسریع گردد. از طرف دیگر قند خون کنترل نشده زمینه بروز نوروپاتی (آسیب به رشته های عصبی) را در فرد فراهم می آورد، که از علائم آن سردی و یخ کردن پاها، سوزن سوزن شدن آنها، دردهای شبانه، سوزش پاها، اشکال در درک گرما و سرمای محیط خواهدبود. از آنجائیکه بدین ترتیب مکانیسم های محافظتی پاها (حس درد، حرارت و فشار) دچار اختلال می شوند و ازطرفی وزن فرد همواره فشار مضاعفی به پاها وارد میکند، بیمار بتدریج شاهد تغییر شکل استخوانها و مفاصل پاها شده و مجموعه ی این عوامل ریسک قطع عضو را در فرد افزایش می دهند.
متاسفانه کسانیکه به کنترل دقیق قند خونشان اهمیت نمی دهند بیشتر، از آن دسته از بیمارانی هستند که از آموزش لازم به مقدار کافی بهره مند نشده اند. آمار موجود حاکی از آن است که تا سال 2005 میلادی در هر 30 ثانیه یک عضو در اثر عوارض دیابت قطع میگردید، در حالی که یک آموزش ساده در زمینه چگونگی مراقبت از پای دیابتی می توانست بین 60 تا 80 درصد مانع چنین اتفاق ناگواری بشود.
تشخیص پای دیابتی
جهت تشخیص اختلالات عصبی پا پزشک دیابت شما با یک معاینه ساده می تواند پی به این مسئله ببرد.
آیا حس ارتعاش، فشار، دما و درد اختلال دارد یا خیر. به محض اینکه کوچکترین اختلالی در سلامتی پاهای شما ایجاد شده باشد می توانید با بکارگیری روش های پیشگیرانه، حفظ سلامتی پاهایتان را تا حد زیادی تضمین کنید.
جهت تشخیص ایسکمی و گرفتگی عروق نیز پزشک دیابت شما می تواند شاخص فشار مچ پا – بازویی (ABP Index) را اندازه گیری نموده، درصورت لزوم از روش های گرانتر و دقیق تری مثل سونوگرافی رنگی داپلر عروق استفاده کند.
تمام افراد دیابتی نوع 2 می بایست سالانه تحت معاینه کامل پاها قرار بگیرند و درصورتی که دچار پای دیابتی باشند، درهر بار ویزیت نیز لازم است از نظر سلامت پاها مجددا" معاینه شوند.
مراقبت از پای دیابتی
پیشگیری از جویدن ناخن در کودکان
جویدن ناخن به عنوان یک واکنش روانى در کودکان معمولاً در سنین 5ـ4 سالگى آغاز مى شود. کارشناسان علل مختلفى براى جویدن ناخن مطرح مى کنند، آنان معتقدند علت عمده جویدن ناخن دراین سن ناشى از ترس و اضطراب است .
البته ممکن است روشى براى ابراز دلگیرى ها، دلخورى ها، دلواپسى و یا جلب توجه هم باشد. هنگامى که کودک نمى تواند خشم خود را در مقابل ناکامى و محرومیت نشان دهد با جویدن ناخن آرامش پیدا مى کند.
در هر صورت این رفتار به خود فرد و یا کودک آسیب وارد مى کند و غالباً از دوران کودکى شروع مى شود و شدت خود را در دوران ابتدایى و راهنمایى نشان مى دهد و در نتیجه آثارى نظیر افت تحصیلى و یاعقب ماندگى اجتماعى براى کودک به همراه دارد و لازم است والدین و اولیاى مدرسه بیشتر به آن توجه کنند.
با این همه ، ناخن جویدن یک اختلال محسوب مى شود و از بین بردن آن در دوران کودکى آسانتر است، این مسأله ممکن است در بزرگسالى ادامه داشته باشد و به صورت عادت درآید. کارشناسان توصیه هایى براى جلوگیرى از ناخن جویدن کودکان دارند که در زیر مى آید.
به دنبال علت ناخن جویدن کودک باشید
هیچ گاه منتظر پاسخ کودکتان که چرا ناخن هایش را مى جود نباشید و او را به خاطر انجام این عمل سرزنش نکنید، سعى کنید همیشه به دنبال علت باشید. توجه کنید کودکتان درچه موقعیت هایى این عمل را انجام مى دهد. جست وجو کنید که چه مسأله اى باعث شده است آرامش و امنیت کودکتان را به هم بزند. آن را دریابید، این تلاش شما براى پى بردن به مشکل کودک و توجه به حل آن مى تواند بزرگترین گام براى از بین بردن اختلال ناخن جویدن باشد.
کوتاه کردن ناخن
کوتاه کردن ناخنهاى بلند به کودکان در زمینه ترک این عادت بسیار کمک مى کند. ناخن هاى کوتاه شده کمتر جویده مى شوند، سعى کنید هرچند روز یک بار ناخن هاى کودک را بگیرید و سوهان بزنید.
تنبیه نکنید
توجه کودک را از جویدن ناخن دور کنید. کودک باید احساس خوبى نسبت به خود پیدا کند و یا در واقع به او اعتماد به نفس بدهید. تنبیه و شرمنده کردن کودک نه تنها به هیچ وجه اثرى در ترک این عادت نخواهد داشت، بلکه مى تواند مشکل را تشدید کند. بویژه بچه هاى کوچکتر که نمى توانند دلیل این که انگشتانش بدمزه است را بفهمند و این راه حل نمى تواند به آنها کمک کند.
انگشتان کودک را به کار بگیرید
سعى کنید حواس کودک را هنگام این عمل پرت کنید، از او کارهایى بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند مثل درست کردن یک کاردستى و یا کشیدن یک نقاشى .
برای این که زندگی زناشویی خوبی داشته باشیم، لازم نیست که بی خودی به دنبال راه های معجزه آسا باشیم. ضمن این که باید بدانید که خوشبختی در زندگی زناشویی و داشتن یک زندگی زناشویی موفق بعد از ازدواج، هیچ ارتباطی به رویاپردازی و ایدهآل نگری نداشته و در عین حال چیزی نیست که بدون هیچ گونه تلاش و اراده ای، تحقق بپذیرد.
پس لازم است بدانید که اگر واقعا قصد بهبود شرایط زندگی زناشویی خودتان را دارید، یکی از بهترین اقداماتی که می توانید انجام بدهید، شناسایی عوامل مخرب در زندگی است که ما در این مطلب از آنها با نام دشمن زندگی زناشویی یاد می کنیم و قصد داریم تا 9 مورد از آن ها را در ادامه مطلب بیاوریم. البته هر کدام از شما ممکن است به فراخور شرایط زندگی خودش، بخواهد به این موارد، مورد دیگری نیز بیفزاید.
1) تلویزیون
تلویزیون قاتل عشق است. در این مورد هیچ شکی نداشته باشید! حتی کاملا توصیه می شود که شام خوردن جلوی تلویزیون را قدغن کنید. هر شب غذا خوردن جلوی تلویزیون به همراه گویندگان نمی گذارد حواستان به همسرتان و فرزندانتان باشد، از آن گذشته آن قدر جلوی تلویزیون به تماشای فیلم مشغول بوده اید که وقتی به رختخواب می روید ، حتی دیگر وقت ندارید با هم حرف بزنید و از حال یکدیگر باخبر شوید. تنها چاره کار این است که این دشمن را از زندگی عاشقانه بیرون بیندازید! برای آن که در این کار زیاد سخت گیری نکرده باشید ، می توانید موافقت کنید که در هفته ، بعضی از شب ها تلویزیون خاموش باشد. البته فراموش نکنید که تلویزیون در رابطه میان والدین و فرزندان نیز بعضا نقش های مخرب زیادی دارد.
2) خانه نشینی
ممکن است به خاطر تلویزیون و یا بنا به دلایلی، دیگر بیرون نروید! البته حتما لازم نیست که رستوران های آن چنانی بروید و یا از همسرتان چنین انتظاری را داشته باشید. چرا که به هر حال اصل قضیه این است که شما اوقاتی را با هم و به بهترین شکل سپری کنید. حالا می توانید غذایی که در منزل تهیه کرده اید را به پارک ببرید و یا این که اگر می توانید به رستورانی که در آن خاطره های خوشی داشته اید، بروید. فراموش نکنید که نباید با هزینه تراشی های بی مورد، به گونه ای متحمل هزینه بشوید که دیگر نخواهید به رستوران بروید.
اگر هم به سینما علاقه دارید و از آن لذت می برید، می توانید با تفاهم بر روی فیلم خاصی، از تماشای آن لذت ببرید. فراموش نکنید که صله رحم را همواره در برنامه های خودتان بگنجانید. مبادا طوری رفتار کنید که ببینید دیگر از گردش های دو نفره و شب نشینی های رمانتیک خبری نیست! باید دوباره آن حال و هوا را به دست آورید و به اتفاق یکدیگر از خانه بیرون بزنید! حالا که به تازگی از شر تلویزیون خلاص شده اید، سعی کنید که توجه به همسرتان، تلویزیون جدید شما باشد!
3) ساعات اضافی
دیگر دیر از سر کار به خانه برنگردید! نه تنها برای خودتان وقت ندارید بلکه علاوه بر آن خستگی و عصبانیت تان را با خود به خانه می آورید که حقیقتا هیچ کار خوشایندی برای فرزندان و همسرتان نیست! تنها کافی است که کار، تمام زندگیتان را به خود مشغول کند، به سرعت تنها موضوعی می شود که از آن در خانه حرف می زنید. بس کنید! سعی کنید به حد کافی زود به خانه برگردید تا قبل از شام کمی وقت برای خودتان و یا با هم بودن داشته باشید. به شرطی که طبق همان اصل اول، در این مدت جلوی تلویزیون ولو نشوید! و خصوصا برای آن که توجه بیشتری به یکدیگر داشته باشید، هرازگاهی کار را از یاد ببرید. به عنوان مثال می توانید تصور کنید که هرگاه به خانه برمیگردید، همان طور که جوراب های خودتان را از پایتان خارج می کنید، تمام مسائل فکری بیرون از خانه تان را هم از ذهنتان خارج کرده و آنها را درون جوراب هایتان بریزید.
4) رسیدگی به وضع ظاهر
فکر نکنید چون دیگر زن و شوهر هستید و چندین سال از زندگی مشترکتان می گذرد، باید نسبت به وضع ظاهرتان بی خیال شوید! چرا که در روایات اسلامی هم نسبت به این که هر کدام از زن و شوهر خودش را برای همسرش آراسته کند، تاکیدات و سفارشات بسیار فراوانی وجود دارد. پس بهتر است که دست از شوریدگی و نا مرتب بودن بردارید، موهایتان را ژولیده و درهم رها نکنید، از ریخت و پاش کردن در خانه خودداری کنید و به خودتان برسید! همسرتان مطمئنا شما را همان گونه که هستید دوست دارد، با این حال چرا سعی نمی کنید خود را به بهترین شکل نشان دهید؟ به این ترتیب به او نشان می دهید که حضور او و تاثیری که بر او می گذارید برایتان مهم است.
5) بی توجهی
یکی دیگر از دشمنان بزرگ زن و شوهرها ، بی توجهی است. در این جا منظور از توجه کردن گل خریدن و یا هدیه دادن نیست بلکه تنها نگاه کردن به همسرتان است که گاهی می تواند خیلی بیشتر از آنچه که تصور می کنید، تاثیر خوبی در زندگی تان بگذارد. زمانی که همسرتان آرایشگاه رفته و یا کت جدیدی خریده است به او توجه نشان دهید; به خصوص زمانی که او را شیک و زیبا می بینید و یا وقتی که او با تعریف های به جا و مناسبش شما را تحت تاثیر قرار می دهد، از او تعریف کنید. زیرا تعریف و تمجید ها همیشه خوشایند هستند ، اما تنها زمانی که درست و به جا به کار برده شوند.
6) حسادت مفرط
دست از پاییدن و سین جین کردن همسرتان بردارید زیرا زندگی مشترک براساس اعتمادی دوجانبه بنا می شود. شک و بدگمانی های بیش از حد شما ، در نهایت او را به ستوه آورده و به سمت فرد دیگری هل می دهد! پس مواظب باشید که با دست خودتان، عشقتان را نابود نکنید.
7) خانواده همسر
نه، مطمئنا تمام خانواده های همسر آن گونه که در فیلم ها به صورت منفی نشان داده می شوند، نیستند. پس سعی کنید که از تلقین منفی به ذهنتان کاملا دوری کنید و این باور را در خودتان تقویت کنید که تفاهم بین همسر و خانواده شما اغلب می تواند گرم و صمیمانه باشد. اما نکته مهم آن است که بدانید زمانی که این تفاهم به حد کافی وجود دارد ، چیزی را به همسرتان تحمیل نکنید. چنانچه احساس می کنید که همسرتان از رفت وآمد های آخر هفته کم کم خسته می شود به او اصرار نکنید آخر هر هفته برای ناهار با خانواده شما باشد و البته این قاعده در مورد میهمانی های همکاران و دوستان قدیمی نیز صدق می کند.
8) نبود برنامه
تشکیل خانواده به معنای گذراندن زندگی بدون در نظر گرفتن آینده نیست. شما باید به اتفاق هم آینده تان را بسازید. از برنامه های کوتاه مدت (مکانی که تعطیلات را در آن جا می گذرانید، خرید اتومبیل و…) گرفته تا برنامه های بزرگ تر (بچه دار شدن، عازم شهر دیگری شدن و…) بی درنگ در مورد آینده تان و اینکه چگونه با آن روبه رو می شوید فکر کنید. این عمل روابط شما را منسجم تر و شور و شوق پیش روی در زندگی را در شما شعله ور می کند.
9) سکوت
مطمئنا عدم گفت وگو برای زندگی زناشویی مضر است. این امر بنا به دلایل مختلف اغلب ناشی از کمبود وقت و یا بی توجهی زن و مرد نسبت به یکدیگر است که در بالا از آنها نام برده ایم. با این حال، معمولا گفت وگو میان زن و مرد صورت می گیرد، اما هیچ یک از طرفین به حرف های یکدیگر گوش نمی دهند… در این حالت، موضوعی را با هم مطرح کنید و سعی کنید حقیقتا حرف طرف مقابل تان را بفهمید. درصورت نیاز، بی درنگ از یک روان درمانگر کمک بگیرید. البته ناگفته نماند که متاسفانه بعضی از زن و شوهرها، حرف هایی می زنند که اگر سکوت کنند و آن ها را نگویند، بسیار برای آن ها بهتر است… پس حالا تصمیم و تشخیص آن که چگونه سکوت زندگی را بشکنید، با خودتان است.